Zanim zdecydujesz się na królika

Zachęcamy do zapoznania się z naszym poradnikiem adopcyjnym, który można pobrać TUTAJ.

Wbrew pozorom, króliki nie zawsze są grzecznymi i słodkimi zwierzątkami. Często mają swój konkretny i bardzo indywiudalny charakter, który trzeba zaakceptować, aby relacje między królikiem a opiekunem były udane.
Niestety nie są najlepszym towarzystwem dla małych dzieci, gdyż przy nieodpowiedniej opiece (łapanie za uszy, nieprawidłowe podnoszenie) często stają się agresywne. Króliki cenią sobie spokój i cierpliwość, czego w szczególności od małych dzieci trudno wymagać.

Aby skutecznie oswoić królika, aby nie bał się kontaktu z ludźmi, należy spędzać z nim jak najwięcej czasu. Przy pierwszym kontakcie pozwólmy mu najpierw powąchać nasza dłoń, usiądźmy na ziemi, nie wykonujmy gwałtownych ruchów, bądźmy delikatni i ostrożni. Króliki przeważnie uwielbiają głaskanie, ale trzeba robić to umiejętnie. Głaskanie i delikatne drapanie najlepiej rozpocząć od noska i przesuwać dłoń do góry w stronę uszu i całego grzbietu. Można podrapać za uchem, ale nigdy nie pod brodą gdyż jest to niezwykle drażliwe miejsce na króliczym ciele.
A jeżeli królik akurat nie ma ochoty na głaskanie, na zabawę, to do niczego go nie zmuszajmy. Każdy ma prawo mieć gorszy dzień, a zmuszając go do określonego zachowania tylko pogorszymy sytuację.

Praktycznie każdego królika można nauczyć czystości, tj załatwiania się do kuwety. Nauka czystości polega na zachęcaniu do korzystania z kuwety poprzez umieszczanie w niej zrobionych poza kuwetą bobków, dokładnym czyszczeniu moczu z powierzchni, na których królik załatwił swoje potrzeby, najlepiej robić to za pomocą octu aby zniwelować zapach. W kuwecie koniecznie musi być żwirek drewniany (pod żadnym pozorem nie mogą to być trociny!) a dno klatki musi być czyste i "gołe". Ściółka nie powinna być na całości klatki gdyż to uniemożliwia skuteczną naukę. Warto powiesić nad kuwetą paśnik z sianem, a poza klatką postawić drugą kuwetę.

Nie należy karać i krzyczeć na królika, gdyż to przynosi odwrotny skutek.

Króliki „oglądają” wszystko ząbkami, dlatego należy odpowiednio zabezpieczyć mieszkanie, pochować kable, nie zostawiać na podłodze niczego, co królik mógłby pogryźć, zniszczyć. Warto też zabezpieczyć kwiaty i rośliny doniczkowe przed królikiem, gdyż mogą okazać się dla niego trujące.

Króliki potrzebują rozrywki i zabawy. Często wystarczy kartonowe pudło z powycinanymi dziurami, tunel lub kosz wiklinowy (nie lakierowany), tunel lub domek z siana, kulka z papieru, rolka po papierze toaletowym, piłeczka „kula smakula”, piłka z siana i wiele innych gadżetów dostępnych w sklepach zoologicznych lub do zrobienia samodzielnie.

Pamiętaj aby chronić królika przed gorącem, przeciągami, wilgocią, hałasem, atakiem, bądź samym niebezpieczeństwem ataku ze strony innych zwierząt. Króliki to bardzo stresujące się zwierzęta i często silny stres przypłacają zdrowiem a nawet życiem.

Królik wymaga codziennej opieki. Trzeba go regularnie karmić (najczęsciej 2 lub 3 razy dziennie), dostarczać mu tylko odpowiedniego pożywienia, o którym mowa TUTAJ. Należy codziennie sprzątać kuwetę oraz klatkę lub kojec. Królik musi być codziennie wypuszczany z klatki, na co najmniej 8 godzin.

Królik nie może zostać w domu sam. Oczywiście dotyczy to dłuższych wyjazdów - na wakacje, na weekendy. Koniecznie w tym czasie musi się nim zająć osoba doświadczona w opiece nad królikami.

Królik kosztuje. Samo miesięczne wyżywienie królika to koszt ok. 150 zł. Zróżnicowane suszone zioła, siano, dobrej jakości granulat, zdrowe smakołyki np. suszone warzywa i owoce. Na żywieniu królika nie warto oszczędzać gdyż jest to jednocześnie inwestycja w jego zdrowie. 

Królikowi trzeba też zapewnić wszystkie akcesoria - klatka (nie mniejsza niż 100 cm) lub kojec, kuweta, miski, poidło, zabawki, środki czystości. Szczepienie i leczenie królika może być bardzo kosztowne i trzeba się na to przygotować.

Królik wymaga opieki dobrego, znającego się na zajęczakach weterynarza. Niestety większość weterynarzy nie ma odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w leczeniu królików, dlatego warto zawczasu zorientować się czy w pobliżu przyjmuje króliczy specjalista. W razie choroby należy jak najszybciej udać się do weterynarza-specjalisty, nie czekać aż dolegliwości same miną gdyż wówczas na pomoc może być już za późno.

O chęci przygarnięcia królika, warto porozmawiać z pozostałymi domownikami i upewnić się, że nikt nie ma nic przeciwko nowemu lokatorowi. Warto też sprawdzić, dopytać czy nikt nie ma alergii na sierść zwierząt oraz na pyłki traw, które znajdują się w każdym sianie.

Króliki żyją średnio 7-10 lat. Długość życia zależy w dużej mierze od warunków jakie zapewnimy królikowi, od prawidłowej opieki i odpowiedniej diety. 

Pamiętajmy! Jeżeli nie możemy poświecić odpowiedniej ilości czasu i zapewnić odpowiednich warunków, nie decydujmy się na królika.